Oddziaływanie Popiołów na czytelnika to w większej mierze kwestia literackiego warsztatu niż wiarygodności dziejowej wizji. Tuż po publikacji powieść Żeromskiego uchodziła za nowatorski eksperyment w zakresie formy prozatorskiej. Jeśli zdobyła uznanie, to również głównie dzięki nietypowemu stylowi, łamiącemu sacrum stylizacji historycznej. Narracja Żeromskiego zasadza się bardziej na kompilowaniu kolejnych wątków niż snuciu płynnej opowieści. Językowo utwór posługuje się pełną gamą przeróżnych żargonów środowiskowych, od żołnierskiej mowy do góralskiej gwary. Autor pokazuje pisarski pazur w rozlewnych impresjach krajobrazowych oraz nie mniej rozpiętą batalistyką wojenną.- ' |