Studia polonistyczne zawierają materiał ogromny. Część jego tylko mieści się w dwu zasadniczych kierunkach: literackim i językowym. Nieobojętne są dla polonisty inne przedmioty. Zarówno Literatura, jak i językoznawstwo są naukami historycznymi, nie sposób więc traktować dziejów literatury polskiej w oderwaniu od historii Polski, zwłaszcza historii społecznej i gospodarczej, historii kultury polskiej... Języki są w toku studiów akademickich zupełnie nieodzowne. Historyk literatury bez znajomości łaciny jest kaleką...”'